گل آبوتیلون”برگ نمدی””گاو پنبه”(100گونه)

گل آبوتیلون, برگ نمدی، گاو پنبه، نام یک سرده از تیره پنیرکیان است. این جنس در ایران پنج گونه گیاه علفی یکساله و چندساله و غالباً درختچه‌ای دارد. آبوتیلون گل گاوپنبه‌ای، آبوتیلون فانوسی، آبوتیلون زینتی … نام علمی گونه های موجود در ایران عبارتند از: 
رده‌‌بندی بالاتر: پنیرکیان
نام علمی: Abutilon
طبقه: سرده

نام انگلیسی : Abutilon

خانواده : Malvaceae

بومی : مناطق گرمسیری

گل آبوتیلون گیاهی کوچک، گلدار و مختص نواحی گرمسیری که دارای گونه های پیوندی و رنگارنگ بسیاری است. تعدادی از گونه های این گیاه، بعنوان گیاه آپارتمانی مورد استفاده قرار میگیرد.گونه های وحشی این گیاه که در کشورهای مدیترانه ای و در آمریکای جنوبی می رویند به اندازه گونه های پیوندی آن رنگارنگ نیست. این گیاهان بیشتر از ۱ متر رشد می کنند و دارای گونه های رونده و آویز است.

قطر گلها در حدود ۴-۲ سانتیمتر است که به شکل زنگوله‌ از شاخسار آویزان هستند و زیبایی خاصی به گیاه می بخشند. زمان گلدهی این گیاه در مناطقی که شرایط آب و هوایی مناسب دارد از بهار تا اواخر تابستان است و در مناطق نیمه گرمسیری گلدهی طولانی تری نیز دارد. عطر گل‌ها با شکوفایی آنان بیشتر و قوی تر می شود . گل‌های بسیاری از انواع آبوتیلون قابل خوردن به شکل خام و یا پخته هستند.

گونه های گل آبوتیلون :

این گیاه علاوه بر گونه های پیوندی دارای دو گونه حقیقی نیز هست. Abution striatum گیاهی است رونده با گلهایی نارنجی رنگ و منگوله ای شکل که به صورت تک تک بر روی محور برگ رشد می کنند. واريته «Thompsoni» آن دارای برگهایی است با رگه هایی زرد رنگ. Abutilon megapotamicum گیاهی است آویز با برگهایی باریک و گوه شکل گلهای زیبای آن بصورت تک تک تقریبا در تمام طول سال می رویند.

تماس با پوست در برخی افراد ممکن است آلرژی پوستی ایجاد کند

شرایط نگهداری و پرورش گل آبوتیلون :

خاک مناسب گل آبوتیلون :

این گیاه در خاکهایی که قلیایی باشند (خاکهای گچی) گلدهی مناسبی ندارد.مخلوط کردن خاک با پیت موس برای پایین آوردن اسیدیته و یا بکارگیری کودهایی که اسیدیته را پایین می آورند همانند نیترات یا سولفات آمونیم می تواند در چنین شرایطی کمک کند.

برنامه غذادیه به این گیاهان را می توان از اواخر زمستان شروع و در اواخر پاییز قطع کرد. برخی پرورش دهندگان هر ماه و برخی دیگر هر دو هفته یکبار با نصف غلظت پیشنهادی نسبت به کوددهی این گیاه اقدام می کنند . هر سال و یا هر دو سال یکبار می توان نسبت به تغویض گلدان این گیاهان اقدام کرد.

نور مورد نیاز گل آبوتیلون :

به مکانی با آفتاب کامل تا نیمه آفتاب نیاز دارد. در صورت کاهش نور تعداد گلها بسیار کم می شود و غنچه ها خواهند ریخت. همچنین ساقه ها بسیار بلند و فاصله برگها از یکدیگر بر روی یک ساقه افزایش می یابد. برگها سبز کم رنگ می شوند.

نور زیاد محیط در صورت دمای بالا و همچنین خشک بودن هوا (رطوبت اندک) می تواند منجر به سوختگی نوک و حاشیه برگها و کوچک شدن و یا ریزش گلها شود.

آبیاری گل آبوتیلون :

زمانی به گیاه آب دهید که سطح خاک تا حدودی خشک شده باشد. آبیاری پی در پی می تواند منجر به زردی برگها و کاهش گلها باشد. در مورد نمونه هایی که در گلدان کاشته شده اند باید زهکش کف گلدان مناسب باشد تا آب اضافی بعد از آبیاری خارج شود و خاک گل نشود .

همچنین آب اضافی بیاید از زیرگلدانی مرتبا خالی شود و یا آنکه بین کف گلدان و سطح زیرگلدانی فاصله باشد تا به زهکش خاک گلدان در اثر ماندگاری آب آسیب وارد نیاید. آبیاری اندک موجب افتادگی ساقه ها، ریزش غنچه ها و پژمردگی برگها خواهد شد.

دمای مناسب گل آبوتیلون :

حداکثر تحمل دمایی این گیاهان در زمستان حدود ۱۲- درجه سانتیگراد گزارش شده است. در چنین دمایی معمولا قسمت هوایی گیاه از بین می‌رود اما امکان زنده ماندن بخش زیر خاک و ساقه های اصلی بخصوص در صورت محافطت مناسب در برابر سرمای زمستان وجود دارد. اما اگر بخواهیم در طی فصل سرد آسیبی به گیاه وارد نیاید باید سعی کرد که دمای محیط از ۱۰ درجه سانتیگراد پایین تر نیاید.

این گیاه بهترین رشد را در دمای حدود ۲۵ درجه نشان می دهد اما تا ۳۰ درجه سانتیگراد نیز به خوبی رشد می کند و دماهای بالاتر را به شرط آبیاری مناسب، رطوبت خوب هوای محیط و همچنین سایه بودن مکان نگهداری در بعد از ظهر تحمل خواهد کرد. دمای بالا و نامناسب منجر به سوختگی برگها و ساقه های جوان، ریزش غنچه ها و کم رنگ شدن بافت برگ گیاه می شود.

هرس گل آبوتیلون :

در ابتدای فصل رویش ، کوتاه کردن ساقه های قدیمی که چوبی شده اند رشد ساقه های جدید و جوان از قسمت پایین گیاه را تحریک می کند. این کار برای گیاهانی که ۴-۳ سال عمر دارند توصیه می شود و گیاهان جوان نیاز چندانی به هرس ندارند.

در صورت عدم هرس این گیاه از مقدار گل آن کاسته می شود زیرا گلها بر روی ساقه های جوان تولید می شود. همچنین برخی پرورش دهندگان در ابتدای زمستان ترجیح می دهند که یک سوم طول تمامی ساقه ها را نگه دارند و مابقی را قطع کنند.

تکثیر گل آبوتیلون :

گل آبوتیلون را می توان به سادگی از اواسط بهار تا اوایل تابستان تکثیر کرد. قلمه های انتهای ساقه را از شاخه های جانبی، به طول ۱۰-۸ سانتیمتر، از گیاه جدا کرد، و محل برش قلمه ها را در پودر هومون ریشه زایی فرو ببرید سپس هر قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر ، که از کمپوست مخصوص بذر و قلمه پر شده، بکارید.

لازم است گیاه را به آرامی و منظم مه پاش کنید و یا قلمه ها را با یک کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و آنها را در شرایط نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید و در مای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد نگاه دارید. پس از حدود یک ماه قلمه ها، ریشه دهی و رشد را آغاز می کنند، آنگاه به آرامی قلمه ها را بیرون آورده و در گلدانی با قطر دهانه ۱۳ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی بکارید.

کاشت بذر روش دیگر تکثیر این گیاه است . بذرها طی ۲۱-۳ روز پس از کاشت جوان می زنند و اگر شرایط محیطی بخصوص نور مناسب باشد، گیاهان حاصل از بذر سریع رشد می کنند . بذرها را می توان برای حدود ۸ ساعت خیساند تا جوانه زنی آنان بهتر شود.

محیط کاشت سبک را می توان استفاده کرد و بذرها را بر روی سطح آن قرار داد. لازم نیست روی بذرها پوشانده شود زیرا به نور برای جوانه زنی نیاز دارند. کشت آبوتیلون ، از طریق کشت بذر، در مورد بعضی از انواع این گیاه بویژه واریته های ابلق، نتیجه خوبی نمی دهد.

تدوین:مینو غفوری ساداتیه

آدرس اینستاگرام:gooldono.stand.sidoos@

تلفن:09308743868